καμελότος

ο

(ιστ.) (κυρίως στον πληθ.) οι καμελότοι

υποτιμητική ονομασία που δινόταν παλαιότερα από τους Γάλλους δημοκρατικούς στους οπαδούς τού κόμματος τών βασιλοφρόνων και η οποία προήλθε από τους καμελό, δηλ. αυτούς που πουλούσαν εφημερίδες και φυλλάδια προπαγανδιστικά τής βασιλικής ιδέας.

[ΕΤΥΜΟΛ. Μεταφορά στην ελλ. ξεν. όρου, πρβλ. γαλλ. camelot < cameloter «πουλώ χαμηλής ποιότητας αντικείμενα»].